Agathocles – belgijski zespół grający polityczny grindcore[1][2], powstały w 1985 w mieście i gminie Mol w Belgii[3]. Nagrywa liczne splity, ma ich na koncie ponad 70[4]. Styl muzyczny, który wypracował zespół, został przez sam zespół nazwany mincecorem[5][6]. Skład zespołu zmieniał się i obecnie jedynym jego pierwotnym członkiem jest Jan Frederickx[3]. Obecny skład stanowią Jan Frederickx, Dirk Cuyx i Roel Tulleneers[7].
Historia[3][]
Pierwotni członkowie zespołu, Jan Frederickx (wtedy gitara eletryczna, śpiew) i Erwin Vandenbergh (wtedy perkusja, śpiew), po tym, jak od 1981 byli aktywni w undergroundzie, pisali ziny, kompilowali składanki i pomagali organizować koncerty, zaczęli w 1985 jamowanie w dwuosobowym składzie. Coverowali takie zespoły jak, Accursed Bludgeon, Hellhammer i Neos. Zespół nagrał kilka rehów w kilku salach prób i za każdym razem był wyrzucany ze względu na hałas. Nieliczne nagrania, które zachowały się z tamtego okresu, zostały potem użyte na kompilacjach.
W 1986 zespół nagrał kilka dalszych utworów, zagrał klika gigów dla niewielkiej publiczności i dalej poszukiwał pełnego składu i sali prób, z której nie zostałby wyrzucony wskutek interwencji sąsiedztwa i policji. Agathocles dał wywiad w lokalnej stacji radiowej.
W 1987 zespół znalazł miejsce do gry w klubie „JAM” w Mol, gdzie nagrał utwory m.in. na demo Rehearsal 21/11/1987, które znalazło się w tym samym roku na kompilacji Kom uit je luie graf[8] i zaczął organizować gigi. Poza klubem grał z zespołami Distress, Extreem, Napalm Death, Pestilence, Total Mosh Project i Violent Mosquitos. W tamtym okresie na basie grał Ronny, a w grudniu 1987 jako gitarzysta dołączył Jakke, Frederickx natomiast skupił się na wokalu.
W 1988 zespół nagrał epkę split Agathocles / Riek Boois i epkę Cabbalic Gnosticism. Obie w oryginale wyszły na kasetach megnetofonowych. Zostały wykonane kolejne nagrania, Agathocles grał w tym czasie z Belgian Associality i Extreme Noise Terror i przygotowywał się do nagrania pierwszej płyty długogrającej.
W 1989 został nagrany długogrający split Agathocles / Drudge dla angielskiego labelu Deaf Records. W marcu 1989 jako drugi gitarzysta do zespołu dołączył Guy. Zostały nagrany split Agathocles / Disgorge i epki Fascination Of Mutilation i If This Is Cruel, What's Vivisection Then? Pod koniec 1989 Ronny opuścił zespół, a Jakke zmienił instrument na gitarę basową.
W początkach 1990 został nagrany split Agathocles / V.N.A. Około maja zmienił się skład zespołu. Pozostał tylko Jan Frederickx, który dokooptował Domingo Smetsa (gitara elektryczna) i Burta Beyensa (perkusja). Obaj grali w belgijskim zespole grindcore'owym Necrosis, który wydał tylko jedno demo, w 1990. Agathocles zaczął grać próby w Zachem w Belgii, skąd pochodził nowy perkusista. Zostały nagrane epki Agathocles / Blood, Agathocles / Smegma, Agathocles / Nasum i Agathocles / Putrid Offal. Zespół grał koncerty w Danii i zagrał mini trasę koncertową z japońskim zespołem S.O.B.
W 1991 Erwin ponownie dołączył do zespołu, a Frederickx skoncentrował się na wokalu. W kwietniu zespół opuścił Smets, a Frederickx przesiadł się na gitarę. W trzyosobowym składzie w lipcu 1991 zespół nagrał epkę Agarchy. W tym samym czasie do zespołu dołączył Chris Ons, a Jan ponownie skupił się na wokalu. W czteroosobowym składzie została nagrana podwójny LP i jednocześnie pojedyncza płyta kompaktowa Theatric Symbolisation Of Life. Latem odbyła się trasa w zachodnich Niemczech, z sesyjnym wokalistą Tuurem Mertensem[9] (zmarł w 1996) z belgijskiego zespołu mincecore'owego Reign of Terror, ponieważ Chris nie mógł uczestniczyć w koncertach i Jan musiał grać na gitarze. Pod koniec roku Erwin opuścił zespół, a jego miejsce jako gitarzysty basowego zajął Dirk Cuyx.
W maju 1992 Chris Ons i Dirk Cuyx opuścili Agathocles, aby założyć własny zespół. Nowym gitarzystą został Steve Houtmeyers, założyciel i gitarzysta belgijskiego zespołu Intestinal Diseases. Agathocles pojechał do Sardynii we Włoszech z koncertami i nagrał płyty długogrające Cliché ? i Use Your Anger.
W 1993 zespół w niezmienionym składzie pojechał na trasę po Czechach, Słowacji, Niemcach, Belgii i Holandii z nieistniejącym już niemieckim zespołem FH 72. Nagrał epkę Distrust And Abuse i m.in. splity Agathocles / Social Genocide, Agathocles / Man Is the Bastard i Agathocles / Patareni.
W lipcu 1994 Agathocles zagrał dużą trasę koncertową w Hiszpanii i tamże w sali prób hiszpańskiego zespołu Violent Headache nagrał epkę Mince Mongers In Barna. Nagrywanie było w tym roku kontynuowane i zaowocowało płytą kompaktową / podwójnym LP Black Clouds Determinate, splitami Agathocles / Rot i Agathocles / Plastic Grave oraz epką Back To 1987.
W 1995 w niezmienionym, trzyosobowym składzie nagrano CD Razor Sharp Daggers z dwudziestoma pięcioma nowymi utworami. Agathocles dostał zaproszenie na składankę Metalopolis Compilation tworzoną przez Studio Brussel, państwową radiostację belgijską. Latem 1995 zespół opuścił Steve Houtmeyers, a na jego miejsce przyszedł Matty Dupont.
Na początku 1996 roku Agathocles wyjechał z koncertami do Istambułu i całej Turcji, gdzie grał z tureckim zespołem Radical Noise. Następnie pojechał na trasę po Czechach z tamtejszym zespołem Malignant Tumour. W Czechach nagrał wideo i podwójną kasetę jako benefis dla czeskiego ruchu obrony praw zwierząt. Została zarejestrowana sesja nagraniowa w studio państwowego radia belgijskiego i nagrane m.in. epki Agathocles / Unholy Grave, Agathocles / Preparation H, Agathocles / Vomit Fall, Agathocles / Autoritar i CD/LP Thanks For Your Hostility.
W 1997 Agathocles nagrał Humarrogance i zagrał w studio BBC w Londynie „Peel Sessions”, czyli sesję z brytyjskim DJ-em i prezenterem radiowym Johnem Peelem. Zostały nagrane epki Agathocles / Depression i Agathocles / Excruciating Terror. Zespół zagrał mini trasę po Niemczech ze szwedzkim zespołem Driller Killer. W listopadzie do składu dołączył Vince, a Jan ponownie skoncentrował się na śpiewie. W czteroosobowym składzie pod koniec roku nagrane zostały epki Agathocles / BWF i Agathocles / Die.
W 1998 roku Agatholes zagrał z Driller Killer następną mini trasę po Niemczech. W czerwcu zespół opuścili Vince i Matty, a Dirk Cuyx dołączył jako gitarzysta i wokalista. Jan ponownie zaczął grać na gitarze basowej. Zostały nagrane m.in. LP Agathocles / Deadmocracy, CD Agathocles / Suppository, i Agathocles / Comrades oraz split Agathocles / Bloodsuckers.
W 1999 zespół wyjechał na trasę koncertową po Czechach i Słowacji i nagrał epkę Agathocles / Grind Buto oraz LP Agathocles / Disreanti, Agathocles / Disculpa i Agathocles / Unholy Grave. Grał koncerty z zespołami Unholy Grave, My Minds Mine i Malignant Tumour.
W 2000 została wydana płyta komapktowa To Serve... To Protect we włoskiej wytwórni Vacation House Records. Zostały także wydane epki Agathocles / Embalming Theatre, Agathocles / Looking For An Answer, Agathocles / Monolith i Agathocles / Abortion. W kwietniu zespół nagrał trzy utwory na split Agathocles / Kontatto, który został wydany we Włoszech przez członków Kontatto. Agathocles grał koncerty m.in. z Angry Minded, Abstain, BBB, Comrades, Haemorrhage, Nyctophobic, Total Fucking Destruction i Ulrike's Dream.
W 2001 Self Made God wydał CD Mince Core History 1989-1993 i Mince Core History 1985-1990 jako część trzypłytowej serii. Została wydana epka Agathocles / Mitten Spider z materiałem nagranym w 1997 w krótko istniejącym, czteroosobowym składzie. Materiał został wydany wcześniej w Stanach Zjednoczonych. W lipcu zespół nagrał w studio 25 utworów na płytę Superiority Overdose.
W 2002 został wydany album Superiority Overdose. W tym samym czasie wyszła płyta koncertowa Live in Gierle, 1989; została wydana w 500 egzemplarzach i zawierała 20 utworów. Płyta była nagrana w składzie, który nagrał epkę Agathocles / V.N.A. W lipcu 2002 Agathocles pojechał na Obscene Extreme Festival do Czech, gdzie było obecnych około 2500 osób. W sierpniu do zespołu dołączył perkusista Roel Tulleneers.
W 2003 Agathocles zaczął próby nowych utworów, co za skutkowało w lutym sesją nagraniową. Zespół nagrał 11 utworów na różne splity. Jednym z nich był Agathocles / Sivil Imurha, który zespół miał nadzieję wydać w kwietniu limitowany do 500 egzemplarzy. W marcu Agathocles zagrał w Tielt w Belgii gig z zespołami Bad Preachers, Dirty Scums, Extortion i Mise-En-Scene, na którym pojawiło się około 150 osób. W maju zespół grał koncerty w Niemczech w Cottbus i Leipzig i na festiwalach: Brutal Assault w Czechach i Hardcore Fest w Belgii.
W 2004 Agathocles wydał splity Agathocles / Fat Ass Fuckers, Agathocles / Kuolema, Agathocles / Kadaverficker, Agathocles / Ganja, Agathocles / Mucus, Agathocles / Mad Thrashers, Agathocles Rot in Pieces i Agathocles / The Usual Suspect. Została wydana płyta Mincemania in Bulgaria ekskluzywnie na rynek bułgarski, a za sprawą Soa Records album Razor Sharp Daggers ukazał się we Włoszech po raz pierwszy na płycie winylowej. W pierwszych miesiącach roku Agathocles grał koncerty w Belgii, Holandii i Niemczech, wystąpił też na tygodniowym festiwalu Traumafest w Hiszpanii. W kwietniu w Niemczech został zagrany ostatni w tym czasie koncert, po którym zespół skupił się na próbach przed nagraniem nowej albumu długogrającego.
W 2005 Agathocles kontynuował próby i podpisał kontrakt z wytwórnią Displeased Records, a na jesieni nagrał nowy album. Zostały wydane splity Agathocles / Permanent Death i Agathocles / Bloodred Bacteria. Płyta Superiority Overdose została po raz pierwszy wydana na winylu, a fragmenty nagrań z tej płyty pochodzące z roku 2002 zostały wydane przez Tumult Productions na DVD jako Release Party Superiority Overdose. Ponownie został wydany split Agathocles / Depression. Agathocles nagrał też split Agathocles / Dios Hostio z peruwiańskim zespołem Dios Hostio, a pod koniec roku został wydany split CD Agathocles / Fahrenheit AGX z nowym zespołem Jana Frederickxa i Roela Tullneersa.
Skład zespołu[3][]
- Jan Frederickx (1985–obecnie) – śpiew, gitara elektryczna, gitara basowa
- Erwin Vandenbergh (1985–1990, 1991) – śpiew, perkusja, gitara basowa (1991)
- Ronny (1987–1989) – gitara basowa
- Jakke (1987–1990) – gitara elektryczna, gitara basowa
- Guy (1989–1990) – gitara elektryczna
- Domingo Smets (1990–1991) – gitara elektryczna
- Burt Beyens (1990–2002) – perkusja
- Chris Ons (1991–1992) – gitara elektryczna
- Dirk Cuyx (1991–1992, 1998–obecnie) – gitara basowa, śpiew, gitara elektryczna
- Steve Houtmeyers (1992–1995) – gitara elektryczna
- Matty Dupont (1995–1998) – gitara elektryczna
- Vince (1997–1998) – gitara basowa
- Roel Tulleneers (2002–obecnie) – perkusja
Dyskografia[]
1987
1988
1989
1990
1991
1992
1993
1994
1995
1996
1997
|
1998
1999
2000
2001
2002
2003
2004
2006
|
Galeria[]
Zobacz też[]
- Jan Frederickx
- Dirk Cuyx
- Roel Tulleneers
- JAN AG
- Galeria wszystkich zdjęć Agathocles
Linki zewnętrzne[]
Przypisy
- ↑ Agathocles - Political Grind Core na stronie anus.com
- ↑ Wstęp do wywiadu z zespołem na stronie Masterful Magazine
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 3,8 3,9 Biografia zespołu na oficjalnej stronie
- ↑ 4,0 4,1 Dyskografia zespołu na oficjalnej stronie
- ↑ Zespoły oznaczone jako „mincecore” na last.fm
- ↑ Termin „mincecore” w niemieckiej Wikipedii
- ↑ Skład zespołu na oficjalnej stronie
- ↑ E-mail od Jana Frederickxa
- ↑ Nazwisko Tuura Mertensa na stronie opisu albumu Live in Leipzig w Encyclopaedii Metallum
- ↑ Opis splitu Agathocles / CHC na stronie cahrecords.com
- ↑ Opis epki Gotcha na stronie chewing-gum.cz
- ↑ Opis płyty Keep Mincing na stronie redrumrecords.net
- ↑ Opis epki Agathocles / Urban Struggle na stronie vtmusic.co.uk
- ↑ Dyskografia zespołu w Encyclopaedii Metallum