Kult – polski zespół działający od 1982 roku, powstały w Warszawie, grający rock (głównie alternatywny). Liderem zespołu jest Kazimierz Staszewski (Kazik). W latach 90. Kult był uznawany za jedną za najważniejszych polskich grup rockowych.
Historia zespołu[]
Kult powstał w 1982 roku z inicjatywy Kazika Staszewskiego i Piotra Wieteskiego[1]. W lipcu 1982 roku odbył się pierwszy koncert w klubie Remont[2]. We wrześniu 1986 roku ukazał się debiutancki album – Kult. Rok później ukazał się album Posłuchaj, to do ciebie (z przebojami „Na całym świecie źle się dzieje, koledzy” znanym również jako „Wódka” oraz z piosenką „Hej, czy nie wiecie”), a w 1988 roku Spokojnie (z przebojem „Arahja”).
W 1989 roku Kult wydał dwa albumy. Pierwszy z nich to Kaseta, a drugi to koncertowa Tan. Tan to rejestracja dwóch pożegnalnych koncertów z sierpnia 1988 roku, po których zespół postanowił zawiesić swoją działalność na trzy miesiące[2].
W 1990 roku Kult wydał album 45-89. Tytułowa piosenka opisywała poprzednią epokę za pomocą fragmentów autentycznych przemówień partyjnych nałożonych na podkład muzyczny[2]. Album 45-89 jest znany dzięki przebojowi „Totalna militaryzacja”. Rok później ukazał się album Your Eyes z piosenkami „Parada wspomnień” oraz antyklerykalną „Zgrozą”.
W 1993 roku nastąpiły zmiany w składzie zespołu, w którym znaleźli się Kazik Staszewski, Janusz Grudziński, Ireneusz Wereński, Piotr Morawiec, Krzysztof Banasik i nowy perkusista Andrzej Szymańczak. Skład ten istniał do 1998. W 1993 roku Kult rozpoczął pracę nad płytą, na której znalazły się tylko piosenki Stanisława Staszewskiego, ojca Kazika. Płyta została zatytułowana Tata Kazika, a promował ją singel „Baranek”.
W 1994 roku ukazała się płyta Muj wydafca (błędna pisownia zamierzona). Płyta dla wielu została uznana za najlepszą w dorobku Kultu[1]. Na płycie znalazły się covery: „Pasażer” z repertuaru Iggy'ego Popa oraz „Dziewczyna o perłowych włosach” Omegi[1].
W 1996 roku ukazał się drugi album z piosenkami Stanisława Staszewskiego, Tata 2.
W 1998 roku ukazał się album Ostateczny krach systemu korporacji (z przebojami „Lewy czerwcowy” znany również jako „Panie Waldku, Pan się nie boi”[1], „Dziewczyna bez zęba na przedzie” oraz „Gdy nie ma dzieci”[1]). Na tej płycie po raz pierwszy pojawia się nowy członek zespołu, Janusz Zdunek (trąbka). W tym samym roku tragicznie zmarł perkusista Andrzej Szymańczak (bezpośrednią przyczyną jego śmierci było zadławienie się gumą do żucia[2]). Kazik poświęcił Szymańczakowi utwór „Komu bije dzwon”, do którego powstał teledysk (ostatni z udziałem Szymańczaka[1]). Nowym perkusistą został Tomasz Goehs z Kazik Na Żywo. W 1998 zespół opuścił na rok Janusz Grudziński. Zastępował go wtedy Jacek Rodziewicz, z zawodu konserwator zabytków.
W tym samym roku odbyła się pierwsza Pomarańczowa Trasa zespołu po największych miastach Polski, która od tamtej pory niezmiennie organizowana jest każdego roku.
W 2001 roku Kult wydał album Salon Recreativo. Album promował singel teledysk „Brooklyńska Rada Żydów”. Klip został zakazany (w praktyce nieemitowany) w polskim MTV[2].
Kolejny album ukazał się w 2005 roku. Był to Poligono Industrial. 5 lipca 2007 w Programie Trzecim Polskiego Radia odbył się jubileuszowy koncert na 25-lecie Kultu[2].
W 2008 roku z zespołu odszedł Krzysztof Banasik. Skład został uzupełniony przez Wojciecha Jabłońskiego (gitara) i Jarosława Ważnego (puzon).
W 2009 ukazał się album Hurra (roboczy tytuł to Concentrazion Gigantica[2]). Dwa tygodnie przed premierą, album Hurra trafił do Internetu[2]. W wyniku śledztwa policyjnego ustalono, że zawartość płyty wynieśli pracownicy tłoczni[2]. Płytę Hurra promował utwór „Marysia”[1].
W 2010 roku Kult nagrał dla MTV koncert MTV Unplugged. Kult był czwartym polskim wykonawcą koncertu dla MTV[1]. Płyta MTV Unplugged stała się platynową płytą[1].
Muzycy[]
Skład zespołu[]
- Kazimierz Staszewski – teksty, śpiew, saksofony, sampler (od 1982)
- Piotr Morawiec – gitary, banjo (1982; 1983-1987; 1988-1989; od 1989)
- Janusz Grudziński – instrumenty klawiszowe, gitary, wiolonczela, wibrafon (1982-1987; 1989-1998; od 1999)
- Ireneusz Wereński – gitara basowa (od 1986)
- Tomasz Goehs – perkusja, instrumenty perkusyjne (od 1998)
- Janusz Zdunek – trąbka (od 1998)
- Tomasz Glazik – saksofon tenorowy (od 2003)
- Wojciech Jabłoński – gitary (od 2008)
- Jarosław Ważny – puzon (od 2008)
Byli członkowie zespołu[]
- Piotr Wieteska – gitara basowa (1982-1986)
- Tadeusz Bagan – gitara (1982)
- Dariusz Gierszewski – perkusja (1982)
- Norbert Kozakiewicz – perkusja (1982-1983)
- Alek Januszewski – gitara (1982)
- Piotr Klatt – gitara (1983)
- Jacek Szymoniak – instrumenty klawiszowe, trąbka (1983-1986)
- Tadeusz Kisieliński – perkusja (1984-1988)
- Paweł Szanajca – saksofon (1986-1988)
- Sławomir Pietrzak – gitara (1987-1989)
- Piotr Falkowski – perkusja (1988-1989)
- Rafał Kwaśniewski – gitara (1988-1989)
- Krzysztof Banasik – waltornia, trąbka, gitary, instrumenty klawiszowe, harmonia, sitar (1988-2008)
- Mariusz Majewski – perkusja (1989-1991)
- Andrzej Szymańczak – perkusja (1991-1998)
- Jacek Rodziewicz – instrumenty klawiszowe, saksofon (1998-1999)
Dyskografia[]
- Kult (1986)
- Posłuchaj, to do ciebie (1987)
- Spokojnie (1988)
- Kaseta (1989)
- Tan (1989)
- 45-89 (1990)
- Your Eyes (1991)
- Tata Kazika (1993)
- Muj wydafca (1994)
- Tata 2 (1996)
- Ostateczny krach systemu korporacji (1998)
- Salon Recreativo (2001)
- Poligono Industrial (2005)
- Hurra (2009)
- MTV Unplugged (2010)
Zobacz też[]
Przypisy